Ο Μητροπολίτης Ρόδου Ιωακείμ Βαλασιάδης γεννήθηκε το έτος 1860 στην Αντιγόνη των Πριγκιποννήσων. Σπούδασε στο Γυμνάσιο της Μεγάλης του Γένους Σχολής και στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, απὸ την οποία απεφοίτησε το ἔτος 1855. Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Γέροντά του Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Καλλίνικο (Θωμαῒδη).
Υπηρέτησε ὡς Αρχιδιάκονος και Ιεροκήρυξ στις Μητροπόλεις Χαλκηδόνος και Δέρκων και ακολούθως διετέλεσε Ὑπογραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και Μέγας Αρχιδιάκονος τοῦ Οικουμενικού Πατριάρχου Διονυσίου του Ε΄ (Χαριτωνίδη).
Την 16η Ιουλίου 1894 εξελέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας εἰς διαδοχή του παυθέντος Μητροπολίτου Γαβριήλ. Την 7η Σεπτεμβρίου 1900 μετετέθη στην Μητρόπολη Ρόδου εἰς διαδοχὴ του Μητροπολίτου Κωνσταντίνου (Αλεξανδρίδη), την οποία εποίμανε μέχρι την 13η Μαρτίου 1910, οπότε και μετετέθη στην Μητρόπολη Νικοπόλεως. Παραιτήθηκε για λόγους ασθενείας την 26η Σεπτεμβρίου 1931 και εκοιμήθη στην Αθήνα την 10 Αυγούστου 1933. Η εξόδιος Ακολουθία του εψάλλη στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου (Παπαδοπούλου), με την συμμετοχή των Μητροπολιτών Βελλάς Ιωάννου, Γόρτυνος Πολυκάρπου και του Τραπεζούντος Χρυσάνθου, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών.
Ο Μητροπολίτης Ιωακείμ ως Μητροπολίτης Ρόδου άφησε μνήμη δυναμικού και αξίου Ιεράρχου. Εμερίμνησε ιδιαίτερα για τα εκπαιδευτικά ζητήματα και τις ημέρες του η παιδεία γνώρισε στη Ρόδο ιδιαίτερη άνθηση. Οι μεταγενέστεροι τον μνημονεύουν ως φωτισμένο Ιεράρχη, αναμορφωτή της παιδείας και των εν γένει κοινοτικών ζητημάτων της Ρόδου. Επί των ημερών του δημιουργήθηκε το Κοιμητήριο της Ορθοδόξου Κοινότητος Ρόδου (Αγίου Δημητρίου) και ανακαινίστηκαν αρκετοί Ναοί.
